Θέλω να ζήσω..Θέλω να ζήσω..

Πέρασα πολλά έκλαψα,πόνεσα,θύμωσα,νευρίασα απογοητευτικά και όμως θέλω να ζήσω.Ξυπνάω ένα πρωί και όλα αλλάζουν τα πάνω έρχονται κάτω και το αντίστροφο.Λέω φτάνει και παίρνω αποφάσεις για την Μαρία,το σήμερα,το αύριο.Είναι από τις φορές που δεν έχω προσχεδιάσει κάτι από πριν ( έτσι και αλλιώς δεν γίνετε να πούμε Αύριο στις 4 το μεσημέρι θα πάρω αυτές τις αποφάσεις,όχι απλά δεν γίνετε,το ξαφνικό είναι πιο δυναμικό πιο αποφασιστικό,πιο αληθινό γεμάτο ζωή.Ποτέ δεν είναι αργά να μετανιώσεις για μια απόφαση.Είδα ότι αυτό που έκανα μέχρι σήμερα δεν μάρεσε δεν μαρέσει,δεν μου προσφέρει αυτά που ήθελα,αυτά που περίμενα,δεν με γεμίζει,το μόνο που κάνει είναι να με φθείρει.Τα πάντα από αυτό με φθείρουν,οπότε τα αφήνω και φεύγω.Έχω βάλει κάποιος όρους στην ζωή μου και ενώ φαίνονται απλοί έχουν και αυτοί των αγώνα τους.Πρώτον όταν σε ένα μέρος δεν νιώθω καλά,νιώθω ότι πνίγομαι,ότι μου λείπει οξυγόνο,όταν νιώθω απαίσια που βρίσκομαι εκεί φεύγω.Δεύτερον δεν θα κάνω πράγματα επειδή το θέλουν οι άλλοι ( γονείς,συγγενείς,σχέση) ΌΧΙ απλά ΌΧΙ,μόνο αν το θέλω εγώ.Τρίτον έχω όλα τα χρόνια μπροστά μου αλλά και μια μέρα να έχω μόνο,αν θέλω να αλλάξω χίλια πράγματα μέχρι να δω τι μου αρέσει θα αλλάξω χίλια πράγματα.Αφού έχω την ελευθερία να αποφασίσω εγώ για το τι θα κάνω και πως θα πράξω,ή για το τι θα πω και σε ποιόν θα το πω ή το που θα πάω ή με το τι θα ασχοληθώ τουλάχιστον θα ξέρω πως ότι και να γίνει,θα έχω επιλέξει εγώ για αυτό το (λάθος ή σωστό) και θα είμαι χαρούμενη γιατί εγώ το επέλεξα.Θα ζήσω!Δεν ντρέπομαι που μετάνιωσα,το έζησα και είδα ότι είναι κάτι τελείος αντίθετο,οπότε ψάχνω εναλλακτικές ή κάτι παρόμοιο ή απλά προχωράω στο καινούργιο.Δοκιμάζω και ότι μου ταιριάξει.Και δεν σημαίνει ότι επειδή έφυγα από εκεί ότι τους έκανα την χάρη ή ότι έγινε το δικό τους ή τους φοβάμαι.Εννοείτε πως όχι.Έφυγα για το καλό της Μαρίας.Δεν θα ζήσω από αυτούς δεν εξαρτώμαι από κανέναν και ειδικά από κάτι άτομα με χαμηλό δείκτη νοημοσύνης.
Υ.Γ. ΑΝ ΔΕΝ ΣΑΣ ΑΡΈΣΕΙ ΚΆΤΙ ΦΎΓΕΤΕ ΜΑΚΡΙΆ ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΑΔΥΝΑΜΊΑ ΜΗΝ ΤΟ ΒΛΈΠΕΤΕ  ΈΤΣΙ ΚΑΛΌ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΌ ΣΑΣ ΕΊΝΑΙ!!!!
Freedom

Paidiko Party ένα όμορφο κανάλι στο YouTube

Ένα ιδιαίτερο κανάλι στο YouTube για μικρούς και μεγάλους με πολύ αγάπη και απίστευτο υλικό για να δούνε τα μικρά σας ζουζούνια και εσείς.Το συγκεκριμένο κανάλι έχει συλλέξει για τους μικρούς σας ήρωες διαφημίσεις από διάφορες εταιρίες ( Jumbo,υφαντής,κτλ.).διαφημίσεις με πολύ φαντασία και αστείρευτο χιούμορ που άφησαν εποχή, για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι.Δείτε το και δεν θα χάσετε! Οι ώρες σας θα περάσουν όμορφα.!!!!

Θρύψαλα

Και εκεί που παλεύεις χρόνια να μαζέψεις τα κομμάτια σου από το πάτωμα,όσο πιο προσεκτικά μπορείς όχι για να μην κοπής,αλλά για να σώσεις ότι μπορείς,να απαλύνεις τον πόνο της ψυχής και θες να σηκώσεις το βλέμμα στον ουρανό και να φωνάξεις με όλη σου την δύναμη,"ελευθερία",να πάρουν τα πνευμόνια σου όσο πιο πολύ οξυγόνο γίνεται..εκεί που λες τώρα θα ζήσω..έρχεται μια γροθιά από εκεί που δεν το περιμένεις και τα κομμάτια που κρατάς πολύ προσεκτικά στα χέρια ξανά πέφτουν και γίνονται θρύψαλα.Για μια στιγμή παγώνεις,μετά πάλι απελπίζεσαι,και ύστερα η πραγματικότητα πιο σκληρή από ποτέ.Σας Μισό.Ακούτε? Δίνεις τα πάντα,και όλοι σου γυρνάνε πόνο και δυστυχία.Με ρωτήσατε αν έχω άλλη ψυχή για πέταμα?Αφήστεμε!Βρείτε άλλη ψυχή να πατήσεται όχι την δική μου,είμαι ελεύθερη σαν την θάλασσα,που μαζεύει τα πάντα μέσα της μα κάποτε κάνει ένα τσουνάμι και όλα τα γκρεμίζει.Εγώ όμως θα βρω από μέσα μου ξανά την δύναμη θα παρηγορήσω μόνη μου τον εαυτό μου.Είμαι Εδώ.Θα είμαι εδώ.
Όχι δεν είναι ταπείνωση να σκύψεις στο πάτωμα και να μαζέψεις τα κομμάτια σου ένα-ένα
ταπείνωση είναι να τα αφήσεις και να φύγεις,να αφήσεις την ζωή σου να την κλωτσήσουν,μην την αφήνεις,γιατί,σε παρακαλώ πάρε την ζωή σου στα χέρια σου.Και όσο για τα άτομα που γίνονται κομμάτια δεν είναι μόνοι υπάρχει κάπου έκει έξω κάποιος που τα βράδυα κλαίει στο μαξιλάρι,που κάνει όνειρα το πρωί,που πόνεσε,που γελάει απλά για να γελάει που είναι κομμάτια και εκεινός ίσος για τον ίδιο,ίσος για διαφορετικό λόγο..Μα όλοι είναι θρύψαλα..

Υ.Γ Σε αυτές τις σκέψεις μου που άλλοι θα τις βρούνε σκόρπιες και άλλοι γεμάτες νόημα υπάρχει ένα τραγούδι που ταιριάζει απόλυτα..Διαβάστε τους στοίχους..Ευχαριστώ που με διαβάσατε και σήμερα..τα λέμε..

Πατωμα - Τανια Τσανακλιδου

Κοντά στα κύματα
θα χτίσω το παλάτι μου
Θα βάλω πόρτες
μ' αλυσίδες και παγώνια
Και μες στη θάλασσα
θα ρίξω το κρεβάτι μου
γιατί κι οι έρωτες
μου φάγανε τα χρόνια

Να κοιμηθώ στο πάτωμα
να κλείσω και τα μάτια
γιατί υπάρχουν κι άτομα
που γίνονται κομμάτια

Ξυπνώ μεσάνυχτα
κι ανοίγω το παράθυρο
κι αυτό που κάνω
ποιος σου το' πε αδυναμία
Που λογαριάζω
το μηδέν μου με το άπειρο
και βρίσκω ανάπηρο
τον κόσμο στα σημεία

Να κοιμηθώ στο πάτωμα
να κλείσω και τα μάτια
γιατί υπάρχουν κι άτομα
που γίνονται κομμάτια...

Κείμενο αντίδρασης!

Είμαι από τα άτομα που πιστεύω ακράδαντα ότι τα θρησκευτικά μας πιστεύω και ο τρόπος αλλά και χρόνος που θα εκδηλώσουμε την αγάπη μας για τον Θεό είναι αποκλειστικά και μόνο δική μας υπόθεση.Δεν μπορεί κανείς να μας επιβάλλει το πότε θα "επικοινωνήσουμε" με τον Θεό,ή το πότε θα κάνουμε την προσευχή μας.Είναι δική μας επιλογή,δική μας ανάγκη,αλλά και του κάθε ανθρώπου ξεχωριστά.Μπορούμε να κάνουμε την προσευχή μας όποια ώρα της ημέρας θέλουμε,όποιον μήνα,αρκεί να το θέλουμε εμείς οι ίδιοι από μέσα μας,αλλιώς θεωρείτε αγγαρεία και μάλιστα προσβάλουμε και τον εαυτό μας αλλά και των Θεό.Προσευχή μπορείς να κάνεις σε όποιο μέρος και να βρίσκεσαι (στον δρόμο,στην δουλειά σου,στο σπίτι σου) όπου και να είσαι, δεν είναι απαραίτητο να μπεις μέσα σε μια εκκλησία,ο Θεός δεν είναι μόνο μέσα στην εκκλησία είναι πάντου,βρίσκεται πάντου,είναι μέσα μας. Γιατί το σώμα μας είναι το σπίτι του Θεού..( να είναι καλά η Κυρία της Θεολογίας στην τρίτη Λυκείου που μας το έμαθε).
Έκανα όλη αυτή την μεγάλη εισαγωγή για να καταλήξω στην σύγχρονη ζωή,στο 2017,στο τώρα,το σήμερα.Στην εποχή των μεγάλων ανεγκέφαλων.Που τα ήθη τα έθιμα οι παραδόσεις ή Θρησκεία μας  ( που είναι και το κύριο θέμα του σημερινού κειμένου) έχουν εξανεμιστεί,ήρθε το καινούργιο ρεύμα η καινούργιες συνήθειες η δήθεν μοντερνία η ψευτομαγκιά και τα γκρέμισε όλα σαν πύργο από τραπουλόχαρτα.Καταντήσαμε να ξεπουλάμε μέχρι και ότι πιο ιερό υπάρχει,την προσευχή μας.!!!
Είναι δυνατόν να σπουδάζουμε και μορφωμένοι άνθρωποι να μας λένε θα πάρεις 20 η καλύτερο βαθμό αν πεις προσευχή? Δηλαδή εξαγοράζουμε την προσευχή μας για έναν βαθμό? Να βγει και να πει ένας που δεν πιστεύει ( δεν θα κρίνω άλλες θρησκευτικές απόψεις ) επειδή δεν έχει βαθμό μπας και πάρει 20? Και 21 να πάρει δεν είναι αληθινό!!!! Τώρα αυτό το στυλ Προσευχή και Βαθμός το θεωρείται κίνητρο? Πάτε Καλά? Και μετά αναρωτιόμαστε γιατί ο νυν υπουργός και όλο του κόμμα είναι άθεοι,γιατί οι νέα γενιά έχει αυτές τις απόψεις που έχει,και μετά οι γονείς γκρινιάζουν. Ε ας πάτε όλοι σας μια βόλτα στα σχολεία και θα καταλάβεται πως μπαίνουν τα 20 στα στερνοπούλια σας και μετά καταστρέφουν χώρες.

God help us.!!

Η 10 αγαπημένες μου ταινίες

1.V For Vendetta 2005 περιπετειώδες θρίλερ

2.Doctor Strange 2016 αμερικάνικη superhero ταινία

3.Το Σινικό Τείχος 2016 Περιπέτεια επιστημονικής φαντασίας

4.Stoker 2013 Θρίλερ

5.P.S I love you 2007 Δράμα/Ρομαντική ταινία

6.Death Proof 2007 ταινία εκμετάλλευσης

7.Chalet Girl 2011 Ρομαντική ταινία/Κωμωδία

8.Green Room 2015 Crime/Horror

9.Mrs. Doubtfire 1993

10.Γάμος αλά ελληνικά 2002

Ύπνος

Η ασυνείδητη κατάσταση κατά την οποία ο οργανισμός ξεκουράζεται.
Η λέξη ύπνος υπάρχει μέσα σε τραγούδια ( όπως νανουρίσματα )

Ο ύπνος είναι κάτι που δεν μπορούμε να το αποφύγουμε είναι μια από τις φυσικές ανάγκες μας.Ο άνθρωπος από την μέρα και όλας που έρχεται στον κόσμο μετά από λίγο κοιμάται.

Ο ύπνος είναι η υποχρέωση που έχουμε απέναντι στον οργανισμό μας αλλά και στον εαυτό μας. Με τον ύπνο ξεκουραζόμαστε,ηρεμούμε,μπορούμε να περάσουμε σε μια άλλη διάσταση,ξεφεύγουμε από την πεζή πραγματικότητα."Επικοινωνούμε" με αγαπημένα μας πρόσωπα υπαρκτά ή όχι.
Δεν κοιτάει ώρες,δεν μπορείς να προγραμματίσεις πότε θα κοιμηθείς και πότε όχι.Δεν κοιτάει πουπουλένια στρώματα,παντού βολεύεται,πάνω σε ένα παλιό στρώμα,πάνω σε ένα καναπέ,κάτω στα κρύα τα πατώματα,στην αμμουδιά με το κύμα της θαλάσσης να χτυπά στα πόδια πάνω.Το μαξιλάρι είναι συνδεδεμένο με το κεφάλι μας όταν έρθουν σε επαφή αρχίζει μια οδύσσεια ανάμεσα στην κούραση την υπερένταση που βγαίνει από την ημέρα που πέρασε,τις σκέψεις τις κρυφές,το ασυνείδητο,και την φαντασία μας.Αχ αυτή η φαντασία τι έργα φτιάχνει τις νύχτες,πόσα συναισθήματα,τι τρέλες,πόσα σκαμπανεβάσματα.Η φαντασία του ύπνου ανάβει μεγάλες ερωτικές φωτιές,και σηκώνει μεγάλες μπόρες.

Νυστάξατε?

e-αγάπη μου.gr

Πόσες φορές δεν νιώσαμε ότι αγαπήσαμε έναν άνθρωπο από το ίντερνετ? Ελάτε πείτε το όλοι μας έστω μια φορά στην διαδικτυακή ζωή μας το έχουμε πάθει.Πόσες φορές πέρασε ο φτερωτός έρωτας με μία  φωτογραφία ενός η μιας αγνώστου μπροστά από τα μάτια μας και είπαμε.ΤΑ ΕΊΔΑ ΌΛΑ ΤΏΡΑ? Πολλές πολλές φορές. Το θέμα εδώ όμως δεν είναι ο έρωτας αλλά το οπτικό κομμάτι της υπόθεσης. Γιατί στο ίντερνετ μόνο από το οπτικό κομμάτι μπορούμε να κρίνουμε κάποιον.Μα αν είναι απλά ένα ψέμα? Μια επεξεργασία τον 10 λεπτών? Και μετά όταν τον συναντήσεις και είναι μάπα το καρπούζι? Αν αυτή που θα σου έρθει είναι Γεωργία Βασιλειάδου ή η Ματίνα Μανταρινάκη? Αν αυτός που θα σου έρθει είναι ο δεύτερος θείος σου που έχει μπυροκοιλιά και καράφλα? Τότε τι κάνεις εσύ ο άμοιρος? Εσύ η χαροκαμένη η ελεύθερη που έχεις βρει το νυφικό τον ονείρων σου από την Boutique νυφικών της Κυρά Κικίτσας δυο στενά παραπάνω τι το κάνεις τότε το νυφικό?Πάλι στην ναφθαλίνη θα το βάλεις? Πείτε μου τι κάνετε αν σας πέσουν τα μάτια όταν δείτε το άκρος αντίθετο από αυτό που περιμένατε,μαζεύετε τα μάτια σας από το πάτωμα και τα πάτε αμέσος στον καιάδα? Ή μένετε για έναν ναι και όχι με την εικόνα της Παναγίας στο χέρι?
Για πείτε μου??

Εγκλωβισμένος

Σε αυτήν την ζωή πολύ θα σε μειώσουν , θα σε πατήσουν εκεί που πονάς , θα σε ειρωνευτούν , θα σε εκμεταλλευτούν , θα σε προσβάλουν , θα σου φερθούν με χυδαίο τρόπο ή θα σου μιλήσουν με χυδαία λόγια , θα σου επιτεθούν , θα σε αμφισβητήσουν , θα σου κολλήσουν ρετσινιές ή ταμπέλες , θα σου χρεώσουν λάθη αλλονών..Και εσύ τι πρέπει να κάνεις σε κάθε μία από όλες αυτές τις περιπτώσεις ? Που άλλες μοιάζουν αρκετά ή άλλες καθόλου. Η κάθε πράξη η οποιοσδήποτε λόγος έχουν διαφορετικά αποτελέσματα πάνω στον άνθρωπο. Υπάρχουν άτομα που έχουν βιώσει στην ζωή τους κάτι από όλα αυτά , άλλοι το/τα αντιμετωπίζουν και τα ξεχνούν , προχωράνε στην ζωή τους και από εδώ παν και άλλα..άλλοι πάλι δεν μπορούν να ξεχάσουν τίποτα από ότι έζησαν , τα έχουν μέσα στην ψυχή τους καλά κλειδωμένα λες και η ψυχή τους είναι ένα κελί φυλακής , ένα κελί φυλακής που δεν υπάρχουν τα κλειδιά για να αποδράσεις , και αυτό γιατί ? Γιατί ή κάποιος τα πήρε ή εσύ ο ίδιος/ίδια τα έσπασες οικειοθελώς για να ζεις μια ζωή στην φυλακή σου , που κάποιες φορές μπορεί και να είναι σωτηρία για σένα. Άλλοι ζουν με ψυχολογικά τραύματα ή σημάδια ανεξίτηλα πάνω στο σώμα τους ,άλλοι με κέφι και ξεγνοιασιά , άλλοι ζουν απλά για να ζουν χωρίς κανένα τραύμα η χαρά , και άλλοι ζουν παρασιτικά εις βάρος άλλον. Πάντως όλη ζουν.

Το παιδί

 Θέλω τόσα να πω μα τα λόγια έχουν χάσει το νόημα τους,οι λέξεις είναι στεγνές,δυνατές,ασπρόμαυρες.
 Οι αναμνήσεις έχουν γίνει παρελθόν και το παρελθόν αναμνήσεις.Κάθε σκέψη και ένας πόνος μα τι να κάνω ζω! 

 Θα μιλήσω για το παιδί που μετρούσε τα αστέρια και ήταν όλα εκεί,μα πάντα όλα έλειπαν.Που τα βράδια έκλαιγε στο μαξιλάρι,για τις μέρες που του πατούσαν την αξιοπρέπεια οι μεγάλοι.Σε αυτό το παιδί του μάθαιναν κάθε μέρα τον σεβασμό,το πως να μιλάει,πως να φέρεται,και το παιδί τα μάθαινε,τα έμαθε..μα οι μεγάλοι δεν έκαναν τίποτα από όλα αυτά απέναντι του.Ίσα ίσα το αντίθετο..  και το παιδί πάντα είχε την ίδια απορία Γιατί?.

  Ένα παιδί μικρό που δεν χάρηκε,που δεν έτρεξε σε αλάνες,που φοβόταν,που ντρεπόταν για αυτό που ήταν,που δεν είχε την στήριξη που ήθελε,που δεν άκουσε τα λόγια που ήθελε να ακούσει,μα ήταν καλό και ήρεμο.Δεν χάρηκε,δεν ένιωσε παιδί,και όσο μεγαλώνει γίνεται ακόμα πιο παιδί που συγκινείται τώρα που "μεγάλωσε"  και όταν βλέπει άλλα μωρά συγκινείται πολύ.. δεν το κάνει επίτηδες.Ίσως είναι τα χρόνια που έχασε,ίσως είναι η αγάπη που δεν πήρε και όμως έχει τόσο αγάπη να δώσει. 

 Μην το παρεξηγείτε είναι παιδί.

Με πόνο..παιδί..